موقعیت های شغلی بسیار در شهرهای کوچک کانادا در انتظار مهاجران بین المللی

در دو دهه گذشته، دولت کانادا کوشیده است مهاجران بیشتری را به شهرهای کوچکتر خود جذب کند. ابزار اصلی مورد استفاده دولت برای ترویج این هدف نیز برنامه های مهاجرت استانی (PNP) بوده اند که به استانها و منطقه های مختلف در سرتاسر کانادا کمک کرده است تا معیارهای صلاحیت خود را برای مهاجران اقتصادی توسعه داده و سپس مهاجران را بر مبنای نیازهای بازار کار برای اقامت دائم کانادا انتخاب کنند.  

PNP در کاهش سهم مهاجرت به سه استان بزرگ کانادا (انتاریو، کبک و بریتیش کلمبیا) از ۸۵ درصد در سال ۱۹۹۹ به حدود ۷۰ درصد امروزی موثر بوده است. از سوی دیگر، دولت فدرال و همچنین استان های کانادا دریافته اند که تلاش های بیشتری باید برای ترویج مهاجرت به شهرهای کوچکتر انجام شود و از همین رو دولت فدرال آلمان برنامه های جدید بسیاری – مانند برنامه مهاجرت آتلانتیک (AIP)- را در سالهای اخیر راه اندازی کرده است و در نظر دارد برنامه های جدید دیگری را نیز معرفی نماید.

چندین استان برنامه های PNP را برای کمک به شهرهای دور از پایتخت استان ها در جذب مهاجران بیشتر اجرا می کنند. برای مثال، استان انتاریو یک برنامه مهاجرتی پایلوت منطقه ای را تحت برنامه PNP‌ خود از اوایل سال ۲۰۲۰ راه اندازی خواهد کرد، زیرا تقریبا ۸۰ درصد مهاجران این استان در منطقه پایتخت زندگی می کنند و شهرهای بسیاری در این استان برای جذب مهاجران کافی جهت حمایت از اقتصادشان با دشواری مواجهند.

اولویت اصلی برای مهاجران جدید در کانادا یافتن شغل است. تازه واردان جذب چشم اندازهای اقتصادی شهرهای اصلی کانادا می شوند، اما این نکته را هم باید بدانند که شهر های کوچکتر نیز می توانند فرصتهای فوق العاده ای برای آنها عرضه کنند. در واقع آنها می توانند موقعیت های شغلی بهتری در شهرهای کوچکتر پیدا کنند زیرا اغلب نیاز بیشتری برای کارکنان جدید دارند.  

این مقصدها دارای جمعیت جوان کانادایی کمتری نیز هست و بنابراین مهاجران جدید و کانادایی از سایر شهرهای این کشور می توانند موقعیت های شغلی بسیاری را از بازنشستگان تحویل بگیرند.

از طرف دیگر نرخ بیکاری پایین تر در شهرهای کوچکتر می تواند جذابیت دیگری برای مهاجران تازه وارد از نظر شانس اشتغال داشته باشد. برای مثال در مقابل نرخ بیکاری ۵.۶ درصدی تورنتو و ۶ درصدی مونترال، نرخ بیکاری در شهرهای کوچکتری مانند Brentford حدود ۳.۸ درصد می باشد.

کیفیت زندگی و هزینه های اسکان نیز دو عنصر مهم دیگر هستند که شهرهای بزرگ را از شهرهای کوچکتر متمایز می کنند. گرچه زندگی در شهرهایی مانند تورنتو و ونکوور برای تازه واردان وسوسه انگیز است اما هزینه های زندگی در آنها بسیار بالاست. بزرگترین هزینه برای کانادایی ها و مهاجران هزینه اسکان است و در سالهای اخیر هزینه های اسکان در شهرهای بزرگ کانادا سر به فلک کشیده است. برای مثال، میانگین اجاره برای یک آپارتمان دو خوابه در تورنتو حدود ۱۶۰۰ دلار و در ونکوور بش از ۱۸۰۰ دلار است. اما در مقام مقایسه، متوسط کرایه یک آپارتمان دوخوابه در شهری مانند Moncton حدود ۹۰۰ دلار و در Sakatoon‌ حدود ۱۱۰۰ دلار است.

نگارنده: سمانه سیدی